- qayib
- ə. 1) hazırda olmayan, gözdən uzaq olan; 2) olduğu yer məlum olmayan; 3) iştirak etməyən; olmayan; 4) qrammatikada: üçüncü şəxs
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
qayib
Look at other dictionaries:
Ичери-шехер — У этого термина существуют и другие значения, см. Ичери Шехер (значения). Историческая местность Ичери шехер азерб. İçəri şəhər … Википедия
qaib — ə. bax: qayib … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəşərə — is. <ər.> klas. Bədəni örtən dərinin xarici təbəqəsi. // İnsanın xarici görünüşü, üzü. Elə ki, hamısı qayib oldu, Yusif şah xacə Mübarəki yanına çağırıb dedi ki: – Sənin bəşərəndən mən görürəm ki, sən gərək yaxşı adam olasan. M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mal-qaralı — sif. Mal qarası olan, malqara saxlayan. Mal qaralı həyət. – Qayib kişinin əvvəli mal qaralı, qoyun sürülü, dövlətli bir kəndli idi. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xurafat — is. <ər.> Mövhumat. Zülm nə din bildi, nə dil, nə Vətən; Cəhalət uydurdu İslam adına; Açıqfikirlilər qaçdı ölkədən; Dözməyib cahilin xurafatına. B. V.. // məc. Əfsanə, nağıl, uydurma. Və ya ki Şuşədə bir sərsəmin xurafatı; Səhifələr ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
